Yoksulluktan nefret edenlerden,
Ya da gurur duyanlardan sakının...
Övgü göstermekte hızlı davrananlardan sakının;
Karşılığında övgü beklerler...
Sürekli kalabalıkları arayanlardan sakının;
...Tek başlarına bir hiçtirler...
Ortalama erkekten, ortalama kadından sakının,
Sevgileri vasattır, vasatı aranır dururlar...
Ama nefretleri dahiyanedir...
Nefretleri seni beni herkesi öldürebilecek kadar dahiyanedir...
Yalnızlığı istemezler, yalnızlığı anlamazlar,
Kendilerinden farklı her şeyi yok etmeye çalışırlar...
Sanat yapamadıklarından sanatı anlayamazlar.
Üretme başarısızlıklarını dünyanın beceriksizliğine yorarlar...
Kendileri tam sevemedikleri için senin sevginin eksik olduğuna inanır,
Ve senden nefret ederler...
En usta oldukları sanattır nefret...

-----Charles Bukowski----

SEN YOKSUN


SEN YOKSUN

sen yoksun
deniz yok
yıldızlar arkadaşım
ya bu gece harika bir şeyler olsun
yahut bir bomba gibi
infilak edecek başım

ağzımda eski mısralar uzanıp kalmışım
istanbul minareler odamda gibi
gökyüzü temiz ve parlak
işte kolkola girmiş en mesut günlerimiz
muhalif bir rüzgar karşı sahilden

fosforlu ışıklarıyla gökyüzü bir deniz
havada kanat sesleri
ve çılgın kokular

deniz yok
yıldızlar uzaklaşıyor
ben yine yalnız kalıyorum
istanbul minareler kaybolmuş
sen yoksun




Atilla İlhan